Thursday, January 28, 2010
Wednesday, January 27, 2010
Νέα/News - "Diva - Deutscher Entertainment Preis"
Έγινε χτες το βράδυ, στο Μόναχο της Γερμανίας, η 20η τελετή των βραβείων "Diva - Deutscher Entertainment Preis", στα οποία βραβεύονται καλλιτέχνες για την προσφορά τους στο θέατρο, στον κινηματογράφο τη μουσική κ.τ.λ.
Στην τελετή παρεβρέθηκε και η Πατρίσια, η οποία τιμήθηκε με το βραβείο "DIVA – Music Merit Award 2010", για τη συνολική της καριέρα, μπαίνοντας έτσι στο DIVA – Hall of Fame.
Φωτογραφία από:
http://www.bild.de
Πηγές:
http://www.diva-award.de/
Στην τελετή παρεβρέθηκε και η Πατρίσια, η οποία τιμήθηκε με το βραβείο "DIVA – Music Merit Award 2010", για τη συνολική της καριέρα, μπαίνοντας έτσι στο DIVA – Hall of Fame.
Φωτογραφία από:
http://www.bild.de
Πηγές:
http://www.diva-award.de/
Monday, January 25, 2010
Συνέντευξη/Interview - Ανάμεσα στις πατρίδες του καμπαρέ
Ανάμεσα στις πατρίδες του καμπαρέ
Κόρη ενός Γάλλου και μιας Γερμανίδας, η Πατρίτσια Κάας συνθέτει τις διαφορετικές σχολές του μουσικού θεάτρου σε μια παράσταση στο «Μπάντμιντον»
Της ΜΑΤΟΥΛΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μικρή ήθελε να γίνει φωτογράφος. Μετά αισθητικός. Στα οκτώ της χρόνια, έπειτα από ώριμη σκέψη, κατέληξε πως το τραγούδι είναι ο ιδανικός τρόπος να εκφράζεται και ανέβηκε ήδη στη σκηνή. Πρώτη της εμφάνιση ήταν στον γάμο του αδερφού της όπου παρακινούμενη από τη μητέρα της τραγούδησε για τους καλεσμένους.
«Η ιδέα του "Καμπαρέ" ήταν να μπλέξουμε το χθες με το σήμερα, τον παλιό ήχο με τον σύγχρονο, τη μαγεία της εποχής του Μεσοπολέμου με τις προβολές εικόνων» λέει η Πατρίτσια Κάας για την παράσταση που θα δούμε στο «Μπάντμιντον».
Επειτα η βραχνή φωνή της της εξασφάλισε το πρώτο βραβείο σε έναν διαγωνισμό ποπ τραγουδιού και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Το χαριτωμένο κοριτσάκι είναι σήμερα μια από τις ντίβες της γαλλικής σκηνής.
Η Πατρίτσια Κάας, που το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου έρχεται στο θέατρο «Μπάντμιντον» για να μας παρουσιάσει τη μουσική παράσταση «Καμπαρέ», είναι μια χαρισματική τραγουδίστρια που τα πήγε περίφημα στην ταινία του Κλοντ Λελούς «Και τώρα, κυρίες και κύριοι». Χορεύει καταπληκτικά, δεν ανταλλάσσει με τίποτα την ελευθερία της και μιλάει σχεδόν πάντα με άνεση τόσο για τις επαγγελματικές της επιλογές όσο και για τα προσωπικά της ζητήματα.
Μιλώντας από το σπίτι της στο Παρίσι, αναφέρεται στην οικογένειά της, τα έξι αδέρφια της, την εμπειρία της Eurovision -πήρε την έβδομη θέση στον διαγωνισμό του 2009 στη Μόσχα με το τραγούδι «Et s'il fallait le faire»-, τη σκυλίτσα της την Τεκίλα, που θα έρθει μαζί στην Αθήνα, το παραπονό της ότι ποτέ δεν χορταίνει τις χώρες που επισκέπτεται και φυσικά την παράσταση, που είναι ένας φόρος τιμής στη δεκαετία του '30 και την οποία έχει παρουσιάσει πάνω από 140 φορές σε όλον τον κόσμο.
- Αλήθεια, πότε γεννήθηκε αυτή η ιδέα που τελικά διήρκεσε τόσο πολύ;
«Τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου, όταν δεν ήξερα πού θα με οδηγήσει η μουσική, άρχισα να διαλέγω τα τραγούδια που θα ήθελα να πω. Ενα από τα πρώτα, λοιπόν, ήταν το "La chance jamais ne dure" ("Η τύχη δεν διαρκεί πολύ"), γραμμένο στο τέλος της δεκαετίας του '40. Ψάχνοντας βρήκα διαμάντια από την ατμόσφαιρα της Γερμανίας των καμπαρέ, υπέροχη τζαζ από το παριζιάνικο Σεν-Ζερμέν και μελωδικά τάνγκο από το Μπουένος Αϊρες. Αποφάσισα πως με όλα αυτά θα φτιάξω μια παράσταση που θα μοιάζει με ταξίδι στον χρόνο και τις χώρες που πρωταγωνίστησαν τότε μουσικά».
Οι γυναίκες του χθες
- Ποια θεωρείτε ότι ήταν η γοητεία εκείνης της περιόδου;
«Με έχει σίγουρα επηρεάσει η γερμανική καταγωγή της μητέρας μου, η οποία συνήθιζε να ακούει αυτά τα τραγούδια. Επίσης θαυμάζω εκείνη την εποχή για τη δύναμη που επιδείκνυαν οι γυναίκες. Ο αισθησιασμός έπρεπε να είναι πολύ μετρημένος. Συχνά πολλές αναγκάζονταν να γίνονται αλαζονικές και υπεροπτικές για να γίνονται σεβαστές. Κι όμως, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες μεγαλούργησαν και έδειξαν το δρόμο για το μέλλον η Αναΐς Νιν, η Κοκό Σανέλ, η Μάρλεν Ντίτριχ».
- Ξέρω ότι την Ντίτριχ την αγαπάτε πολύ.
«Πράγματι, το κληρονόμησα από τη μητέρα μου, που της έτρεφε μεγάλη αδυναμία. Οταν μιλάς για εκείνη την εποχή, το πορτρέτο της είναι από τα πρώτα πράγματα που συνειρμικά έρχονται στο μυαλό. Παρ' όλο που ήμουν παιδί, θυμάμαι πόσο φωτιζόταν το πρόσωπο της μαμάς όταν την άκουγε να τραγουδάει. Η "γερμανική" μου καρδιά της ανήκει σίγουρα».
- Εσείς θα θέλατε να ζείτε εκείνη την εποχή;
«Δεν ξέρω, με δυσκολεύετε. Ισως να είμαι πολύ χαρούμενη και πολύ ανεξάρτητη για εκείνες τις δεκαετίες. Από την άλλη οι γυναίκες τότε είχαν πράγματα να διεκδικήσουν, αγωνίζονταν και η έμπνευσή τους χρειαζόταν πολύ μεγάλη τόλμη για να εκφραστεί».
- Αλλωστε, όπως έχετε πολλές φορές δηλώσει, την ελευθερία σας δεν την ανταλλάσσετε.
«Πράγματι, δεν μπορώ να "ανήκω" κάπου, αλλά αυτό είναι ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου που μάλλον δεν το διάλεξα. Ισως υποχρεώθηκα να είμαι έτσι επειδή από πολύ νωρίς φορτώθηκα στενοχώριες. Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν νέα και αναγκάστηκα να δυναμώσω απότομα. Επειτα από λίγο έφυγε από τη ζωή και ο πατέρας μου, οπότε το να ωριμάσω ήταν μονόδρομος. Εμαθα να είμαι άνδρας και γυναίκα μαζί. Για κάποιους μπορεί να είναι πολυτέλεια η αυτονομία. Για μένα είναι ο μοναδικός τρόπος που μου δίδαξε η ζωή μου».
- Γι' αυτήν την παράσταση χρειάστηκε να επιστρατεύσετε και την υποκριτική σας;
«Αχ, ποτέ δεν ένιωσα ηθοποιός. Αλλωστε μία μόνο ταινία έχω κάνει. Η ιδέα του "Καμπαρέ" ήταν να μπλέξουμε το χθες με το σήμερα, τον παλιό ήχο με τον σύγχρονο, τη μαγεία της εποχής του μεσοπολέμου με τις προβολές εικόνων. Θέλαμε επίσης τον συνδυασμό διαφόρων τεχνών επί σκηνής, γι' αυτό και υπάρχει μια εξαιρετική χορεύτρια και πολλά στοιχεία θεάτρου. Αυτό που σίγουρα ήθελα να δείξω είναι τις πολλές πλευρές της γυναικείας ψυχοσύνθεσης. Οι γυναίκες αλλάζουμε συνεχώς και με μεγάλη ευκολία. Μεταμορφωνόμαστε. Αλλιώς αντιμετωπίζουμε τους φίλους μας, αλλιώς πάμε στο πρώτο ραντεβού, αλλιώς ζούμε στο σπίτι μας».
- Εσείς μεγαλώσατε σε μια πολυπληθή οικογένεια...
«Ναι, είμαι το μικρότερο από επτά παιδιά. Βέβαια για να λέμε την αλήθεια είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας οπότε... ποτέ δεν συμπέσαμε όλοι μαζί στο σπίτι. Ηταν πάντως τέλεια να μεγαλώνεις σε ένα σπίτι γεμάτο χαρά, στοργή, ειλικρίνεια και αγαπημένα πρόσωπα. Ο πατέρας μου ήταν ανθρακωρύχος. Η μητέρα μου, με επτά παιδιά, δεν είχε χρόνο για να εργαστεί. Σε αυτή την ατμόσφαιρα οφείλω το τι είμαι σήμερα».
- Και το τραγούδι υπήρχε πάντα ανάμεσά σας;
«Οχι περισσότερο απ' ό,τι σε μια τυπική μέση οικογένεια. Ζούσαμε χωρίς πολλά χρήματα μια απολύτως κανονική ζωή. Ακούγαμε στο ραδιόφωνο από ποπ επιτυχίες μέχρι Πιάφ και Μινέλι. Ομως, η δική μου επιθυμία για το τραγούδι ήταν πολύ προσωπική υπόθεση. Ηθελα πάση θυσία να εκφραστώ. Μου άρεσε να σιγοτραγουδώ, αλλά τα όνειρά μου δεν έφταναν τόσο ψηλά. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα ανέβαινα στη σκηνή. Αλλωστε πέρασα από διάφορα στάδια: όταν είχα πρωτοπιάσει φωτογραφική μηχανή στα χέρια μου ονειρευόμουν να γίνω φωτογράφος, έπειτα ήθελα να γίνω αισθητικός».
- Νιώσατε ποτέ ότι ανήκετε σε δύο χώρες;
«Ο πατέρας μου ήταν μεν Γάλλος, αλλά εγώ γεννήθηκα δίπλα στα σύνορα Γαλλίας και Γερμανίας -στο Φόρμπαχ της Λορένης. Πήγα σε γαλλικό σχολείο, μάθαινα συγχρόνως και γερμανικά, μεγάλωσα πάντα "δίπλα" σε δύο χώρες. Ημουν Ευρωπαία πριν καν υπάρξει η Ευρωπαϊκή Ενωση» λέει γελώντας. «Είναι βέβαιο πως ζω στο Παρίσι πολλά χρόνια πια και άρα νιώθω περισσότερο Γαλλίδα».
Η ζωή που δεν έζησε
- Τη Γαλλία εκπροσωπήσατε και πέρυσι στη Eurovision. Πώς σας φάνηκε η εμπειρία;
«Διαφορετική και πολύ ενδιαφέρουσα. Σ' αυτόν τον διαγωνισμό συμμετέχουν κατά κύριο λόγο νέοι άνθρωποι που αισθάνονται ανασφάλεια και συχνά αμφισβήτηση. Εγώ, που έχω περάσει από αυτό το στάδιο, ήμουν η μεγάλη της παρέας. Μου άρεσε πολύ που με αντιμετώπιζαν με σεβασμό λόγω των είκοσι χρόνων μου στο τραγούδι».
- Και τι μπορεί να κερδίσει μια καταξιωμένη ερμηνεύτρια από αυτή την εμπειρία;
«Τον συναγωνισμό, την πρόκληση, τον αγώνα για το βραβείο. Μου άρεσε που τόσα εκατομμύρια θεατές άκουσαν το τραγούδι μου. Εννοείται ότι απογοητεύθηκα από την έβδομη θέση, αλλά σας λέω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι, αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, με το ίδιο τραγούδι θα λάμβανα μέρος».
- Σήμερα η μεγαλύτερη επιθυμία σας ποια είναι;
«Να συνεχίσω να ζω μια ζωή που μόνο στα όνειρά μου είχα φανταστεί». *
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=24/01/2010&id=123616
Κόρη ενός Γάλλου και μιας Γερμανίδας, η Πατρίτσια Κάας συνθέτει τις διαφορετικές σχολές του μουσικού θεάτρου σε μια παράσταση στο «Μπάντμιντον»
Της ΜΑΤΟΥΛΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μικρή ήθελε να γίνει φωτογράφος. Μετά αισθητικός. Στα οκτώ της χρόνια, έπειτα από ώριμη σκέψη, κατέληξε πως το τραγούδι είναι ο ιδανικός τρόπος να εκφράζεται και ανέβηκε ήδη στη σκηνή. Πρώτη της εμφάνιση ήταν στον γάμο του αδερφού της όπου παρακινούμενη από τη μητέρα της τραγούδησε για τους καλεσμένους.
«Η ιδέα του "Καμπαρέ" ήταν να μπλέξουμε το χθες με το σήμερα, τον παλιό ήχο με τον σύγχρονο, τη μαγεία της εποχής του Μεσοπολέμου με τις προβολές εικόνων» λέει η Πατρίτσια Κάας για την παράσταση που θα δούμε στο «Μπάντμιντον».
Επειτα η βραχνή φωνή της της εξασφάλισε το πρώτο βραβείο σε έναν διαγωνισμό ποπ τραγουδιού και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Το χαριτωμένο κοριτσάκι είναι σήμερα μια από τις ντίβες της γαλλικής σκηνής.
Η Πατρίτσια Κάας, που το Σάββατο 6 Φεβρουαρίου έρχεται στο θέατρο «Μπάντμιντον» για να μας παρουσιάσει τη μουσική παράσταση «Καμπαρέ», είναι μια χαρισματική τραγουδίστρια που τα πήγε περίφημα στην ταινία του Κλοντ Λελούς «Και τώρα, κυρίες και κύριοι». Χορεύει καταπληκτικά, δεν ανταλλάσσει με τίποτα την ελευθερία της και μιλάει σχεδόν πάντα με άνεση τόσο για τις επαγγελματικές της επιλογές όσο και για τα προσωπικά της ζητήματα.
Μιλώντας από το σπίτι της στο Παρίσι, αναφέρεται στην οικογένειά της, τα έξι αδέρφια της, την εμπειρία της Eurovision -πήρε την έβδομη θέση στον διαγωνισμό του 2009 στη Μόσχα με το τραγούδι «Et s'il fallait le faire»-, τη σκυλίτσα της την Τεκίλα, που θα έρθει μαζί στην Αθήνα, το παραπονό της ότι ποτέ δεν χορταίνει τις χώρες που επισκέπτεται και φυσικά την παράσταση, που είναι ένας φόρος τιμής στη δεκαετία του '30 και την οποία έχει παρουσιάσει πάνω από 140 φορές σε όλον τον κόσμο.
- Αλήθεια, πότε γεννήθηκε αυτή η ιδέα που τελικά διήρκεσε τόσο πολύ;
«Τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου, όταν δεν ήξερα πού θα με οδηγήσει η μουσική, άρχισα να διαλέγω τα τραγούδια που θα ήθελα να πω. Ενα από τα πρώτα, λοιπόν, ήταν το "La chance jamais ne dure" ("Η τύχη δεν διαρκεί πολύ"), γραμμένο στο τέλος της δεκαετίας του '40. Ψάχνοντας βρήκα διαμάντια από την ατμόσφαιρα της Γερμανίας των καμπαρέ, υπέροχη τζαζ από το παριζιάνικο Σεν-Ζερμέν και μελωδικά τάνγκο από το Μπουένος Αϊρες. Αποφάσισα πως με όλα αυτά θα φτιάξω μια παράσταση που θα μοιάζει με ταξίδι στον χρόνο και τις χώρες που πρωταγωνίστησαν τότε μουσικά».
Οι γυναίκες του χθες
- Ποια θεωρείτε ότι ήταν η γοητεία εκείνης της περιόδου;
«Με έχει σίγουρα επηρεάσει η γερμανική καταγωγή της μητέρας μου, η οποία συνήθιζε να ακούει αυτά τα τραγούδια. Επίσης θαυμάζω εκείνη την εποχή για τη δύναμη που επιδείκνυαν οι γυναίκες. Ο αισθησιασμός έπρεπε να είναι πολύ μετρημένος. Συχνά πολλές αναγκάζονταν να γίνονται αλαζονικές και υπεροπτικές για να γίνονται σεβαστές. Κι όμως, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες μεγαλούργησαν και έδειξαν το δρόμο για το μέλλον η Αναΐς Νιν, η Κοκό Σανέλ, η Μάρλεν Ντίτριχ».
- Ξέρω ότι την Ντίτριχ την αγαπάτε πολύ.
«Πράγματι, το κληρονόμησα από τη μητέρα μου, που της έτρεφε μεγάλη αδυναμία. Οταν μιλάς για εκείνη την εποχή, το πορτρέτο της είναι από τα πρώτα πράγματα που συνειρμικά έρχονται στο μυαλό. Παρ' όλο που ήμουν παιδί, θυμάμαι πόσο φωτιζόταν το πρόσωπο της μαμάς όταν την άκουγε να τραγουδάει. Η "γερμανική" μου καρδιά της ανήκει σίγουρα».
- Εσείς θα θέλατε να ζείτε εκείνη την εποχή;
«Δεν ξέρω, με δυσκολεύετε. Ισως να είμαι πολύ χαρούμενη και πολύ ανεξάρτητη για εκείνες τις δεκαετίες. Από την άλλη οι γυναίκες τότε είχαν πράγματα να διεκδικήσουν, αγωνίζονταν και η έμπνευσή τους χρειαζόταν πολύ μεγάλη τόλμη για να εκφραστεί».
- Αλλωστε, όπως έχετε πολλές φορές δηλώσει, την ελευθερία σας δεν την ανταλλάσσετε.
«Πράγματι, δεν μπορώ να "ανήκω" κάπου, αλλά αυτό είναι ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου που μάλλον δεν το διάλεξα. Ισως υποχρεώθηκα να είμαι έτσι επειδή από πολύ νωρίς φορτώθηκα στενοχώριες. Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν νέα και αναγκάστηκα να δυναμώσω απότομα. Επειτα από λίγο έφυγε από τη ζωή και ο πατέρας μου, οπότε το να ωριμάσω ήταν μονόδρομος. Εμαθα να είμαι άνδρας και γυναίκα μαζί. Για κάποιους μπορεί να είναι πολυτέλεια η αυτονομία. Για μένα είναι ο μοναδικός τρόπος που μου δίδαξε η ζωή μου».
- Γι' αυτήν την παράσταση χρειάστηκε να επιστρατεύσετε και την υποκριτική σας;
«Αχ, ποτέ δεν ένιωσα ηθοποιός. Αλλωστε μία μόνο ταινία έχω κάνει. Η ιδέα του "Καμπαρέ" ήταν να μπλέξουμε το χθες με το σήμερα, τον παλιό ήχο με τον σύγχρονο, τη μαγεία της εποχής του μεσοπολέμου με τις προβολές εικόνων. Θέλαμε επίσης τον συνδυασμό διαφόρων τεχνών επί σκηνής, γι' αυτό και υπάρχει μια εξαιρετική χορεύτρια και πολλά στοιχεία θεάτρου. Αυτό που σίγουρα ήθελα να δείξω είναι τις πολλές πλευρές της γυναικείας ψυχοσύνθεσης. Οι γυναίκες αλλάζουμε συνεχώς και με μεγάλη ευκολία. Μεταμορφωνόμαστε. Αλλιώς αντιμετωπίζουμε τους φίλους μας, αλλιώς πάμε στο πρώτο ραντεβού, αλλιώς ζούμε στο σπίτι μας».
- Εσείς μεγαλώσατε σε μια πολυπληθή οικογένεια...
«Ναι, είμαι το μικρότερο από επτά παιδιά. Βέβαια για να λέμε την αλήθεια είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας οπότε... ποτέ δεν συμπέσαμε όλοι μαζί στο σπίτι. Ηταν πάντως τέλεια να μεγαλώνεις σε ένα σπίτι γεμάτο χαρά, στοργή, ειλικρίνεια και αγαπημένα πρόσωπα. Ο πατέρας μου ήταν ανθρακωρύχος. Η μητέρα μου, με επτά παιδιά, δεν είχε χρόνο για να εργαστεί. Σε αυτή την ατμόσφαιρα οφείλω το τι είμαι σήμερα».
- Και το τραγούδι υπήρχε πάντα ανάμεσά σας;
«Οχι περισσότερο απ' ό,τι σε μια τυπική μέση οικογένεια. Ζούσαμε χωρίς πολλά χρήματα μια απολύτως κανονική ζωή. Ακούγαμε στο ραδιόφωνο από ποπ επιτυχίες μέχρι Πιάφ και Μινέλι. Ομως, η δική μου επιθυμία για το τραγούδι ήταν πολύ προσωπική υπόθεση. Ηθελα πάση θυσία να εκφραστώ. Μου άρεσε να σιγοτραγουδώ, αλλά τα όνειρά μου δεν έφταναν τόσο ψηλά. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα ανέβαινα στη σκηνή. Αλλωστε πέρασα από διάφορα στάδια: όταν είχα πρωτοπιάσει φωτογραφική μηχανή στα χέρια μου ονειρευόμουν να γίνω φωτογράφος, έπειτα ήθελα να γίνω αισθητικός».
- Νιώσατε ποτέ ότι ανήκετε σε δύο χώρες;
«Ο πατέρας μου ήταν μεν Γάλλος, αλλά εγώ γεννήθηκα δίπλα στα σύνορα Γαλλίας και Γερμανίας -στο Φόρμπαχ της Λορένης. Πήγα σε γαλλικό σχολείο, μάθαινα συγχρόνως και γερμανικά, μεγάλωσα πάντα "δίπλα" σε δύο χώρες. Ημουν Ευρωπαία πριν καν υπάρξει η Ευρωπαϊκή Ενωση» λέει γελώντας. «Είναι βέβαιο πως ζω στο Παρίσι πολλά χρόνια πια και άρα νιώθω περισσότερο Γαλλίδα».
Η ζωή που δεν έζησε
- Τη Γαλλία εκπροσωπήσατε και πέρυσι στη Eurovision. Πώς σας φάνηκε η εμπειρία;
«Διαφορετική και πολύ ενδιαφέρουσα. Σ' αυτόν τον διαγωνισμό συμμετέχουν κατά κύριο λόγο νέοι άνθρωποι που αισθάνονται ανασφάλεια και συχνά αμφισβήτηση. Εγώ, που έχω περάσει από αυτό το στάδιο, ήμουν η μεγάλη της παρέας. Μου άρεσε πολύ που με αντιμετώπιζαν με σεβασμό λόγω των είκοσι χρόνων μου στο τραγούδι».
- Και τι μπορεί να κερδίσει μια καταξιωμένη ερμηνεύτρια από αυτή την εμπειρία;
«Τον συναγωνισμό, την πρόκληση, τον αγώνα για το βραβείο. Μου άρεσε που τόσα εκατομμύρια θεατές άκουσαν το τραγούδι μου. Εννοείται ότι απογοητεύθηκα από την έβδομη θέση, αλλά σας λέω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι, αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, με το ίδιο τραγούδι θα λάμβανα μέρος».
- Σήμερα η μεγαλύτερη επιθυμία σας ποια είναι;
«Να συνεχίσω να ζω μια ζωή που μόνο στα όνειρά μου είχα φανταστεί». *
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=24/01/2010&id=123616
Συνέντευξη/Interview - «Με ηλεκτρίζει το Καμπαρέ»
«Με ηλεκτρίζει το Καμπαρέ»
«E» 23/1
Για την εμφάνισή της στο Θέατρο Μπάντμιντον με τραγούδια του ΄30, την αγαπημένη της ηρωίδα Μάρλεν Ντίτριχ και τη συμμετοχή της στη Γιουροβίζιον μιλάει η Πατρίσια Κάας
«Θα μείνω σπίτι όλη μέρα. Μόνο εκεί είμαι νορμάλ» λέει η Πατρίσια Κάας. Και στην ερώτηση «τι απολαμβάνετε στο σπίτι σας περισσότερο;» δηλώνει: «Να μετακινώ έπιπλα. Ενα σπίτι, το σπίτι μου πρέπει να αλλάζει διαρκώς διακόσμηση».
Η διάσημη Γαλλίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός στις 6 Φεβρουαρίου θα εμφανιστεί στην Αθήνα, στο Θέατρο Μπάντμιντον. Ο ερχομός της είναι ενταγμένος στην περιοδεία που τρέχει εδώ και δύο χρόνια με τίτλο «Καμπαρέ». Η Κάας τραγουδά στα Γαλλικά. Εχει κυκλοφορήσει 10 άλμπουμ. Εχει καταφέρει πωλήσεις 16 εκατομμυρίων άλμπουμ. Η συνέντευξη μαζί της είχε κάτι από τη γοητεία που ασκεί αυτή η παθιασμένη γυναίκα όταν πατά τα πόδια της στη σκηνή.
Θεωρείτε τον εαυτό σας αναβιωτή; Τα καμπαρέ έγραψαν ιστορία στη δεκαετία του ‘30. Ποιος είναι ο λόγος να ξανασυναντηθούμε μαζί τους;
Ηταν η ενέργεια εκείνης της εποχής που πάντα με μάγευε. Μου αρέσει να παίζω με τις εποχές. Ομως δεν θεωρώ πως το σόου μου είναι μια επιχείρηση αναβίωσης μιας συγκεκριμένης εποχής. Οχι. Εχω κινητό τηλέφωνο. Βγαίνω συχνά για σόπινγκ. Ζω στο σήμερα. Το «Καμπαρέ» εκτονώνει την άτακτη γωνιά της προσωπικότητάς μου. Είναι υπέροχο που συμβαίνει αυτό. Με «ηλεκτρίζει».
Ποια είναι η καμπαρέ ηρωίδα σας;
Η Μάρλεν Ντίτριχ. Η αυτοπεποίθησή της ήταν ζηλευτή. Ηταν ο ορισμός του «κουλ». Την καταλαβαίνω. Επρεπε να ήταν απόμακρη για να διατηρήσει τη μοναδικότητά της.
Ποια ήταν η εμπειρία σας από τη συμμετοχή σας στην περσινή Γιουροβίζιον; Τερματίσατε στην 8η θέση.
Στην αρχή ήμουν απογοητευμένη. Μετά βρήκα τρόπο να ξεπεράσω τη λύπη μου. Σήμερα δεν το σκέφτομαι. Οταν μου πρότειναν να πάρω μέρος σκέφτηκα πως αυτός ο διαγωνισμός δεν ήταν για μένα. Μετά, έτσι γίνεται πάντα, είδα τη συμμετοχή μου ως κάτι ιδιαίτερα προκλητικό. Κάτι που, λόγω εγωισμού, δεν θα μπορούσα να αποφύγω. Οι Γάλλοι περίμεναν πως θα κέρδιζα. Δεν συνέβη αυτό. Ισως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα συστατικά της εμφάνισής μου ήταν το γεγονός πως οι συμπατριώτες μου καθηλώθηκαν στις πολυθρόνες τους για να με δουν. Ηταν η πρώτη φορά έπειτα από χρόνια που αυτός ο τηλεοπτικός θεσμός είχε καλά νούμερα τηλεθέασης στη Γαλλία.
Το καμπαρέ δεν ήταν ποτέ μόνο μουσική. Ηταν και η θεατρικότητα που κατέθεταν οι πρωταγωνιστές στη σκηνή...
Δεν έχετε λάθος. Στο «Καμπαρέ» μου συμμετέχουν μια σειρά από ικανότατους μουσικούς και υπέροχους χορευτές που συχνά λειτουργούν αυτοσχεδιαστικά.
Και εσείς, επί σκηνής;
Εγώ τραγουδώ το τελευταίο άλμπουμ μου που έχει ομώνυμο τίτλο μ’ εκείνον της παράστασης. Και συχνά χορεύω. Στη διάρκεια αυτής της περιοδείας υπολόγισα πως πέρασα 150 ώρες χορεύοντας. Επειτα από αυτό σκέφτομαι πως είναι αδύνατον ύστερα από τόσες κακουχίες να μην έχω τελειοποιήσει την τεχνική μου στον χορό.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Η Πατρίσια Κάας θα εμφανιστεί στις 6 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Μπάντμιντον στην Αθήνα. Τιμές εισιτηρίων: € 30, 40, 50, 65, 80. Η προπώληση των εισιτηρίων γίνεται: στα ταμεία του Θεάτρου Μπάντμιντον (τηλ. 210 - 88 40 600), στα καταστήματα Fnac και Public, στο www.ticketnet.gr (με πιστωτική κάρτα). Ωρα έναρξης: 9.00 μ.μ.
Συνέντευξη Γιάννης Παναγόπουλος
Από:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11380&subid=2&pubid=9686821
http://new.e-go.gr/exodos/article.asp?catid=6436&subid=2&pubid=7018360
«E» 23/1
Για την εμφάνισή της στο Θέατρο Μπάντμιντον με τραγούδια του ΄30, την αγαπημένη της ηρωίδα Μάρλεν Ντίτριχ και τη συμμετοχή της στη Γιουροβίζιον μιλάει η Πατρίσια Κάας
«Θα μείνω σπίτι όλη μέρα. Μόνο εκεί είμαι νορμάλ» λέει η Πατρίσια Κάας. Και στην ερώτηση «τι απολαμβάνετε στο σπίτι σας περισσότερο;» δηλώνει: «Να μετακινώ έπιπλα. Ενα σπίτι, το σπίτι μου πρέπει να αλλάζει διαρκώς διακόσμηση».
Η διάσημη Γαλλίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός στις 6 Φεβρουαρίου θα εμφανιστεί στην Αθήνα, στο Θέατρο Μπάντμιντον. Ο ερχομός της είναι ενταγμένος στην περιοδεία που τρέχει εδώ και δύο χρόνια με τίτλο «Καμπαρέ». Η Κάας τραγουδά στα Γαλλικά. Εχει κυκλοφορήσει 10 άλμπουμ. Εχει καταφέρει πωλήσεις 16 εκατομμυρίων άλμπουμ. Η συνέντευξη μαζί της είχε κάτι από τη γοητεία που ασκεί αυτή η παθιασμένη γυναίκα όταν πατά τα πόδια της στη σκηνή.
Θεωρείτε τον εαυτό σας αναβιωτή; Τα καμπαρέ έγραψαν ιστορία στη δεκαετία του ‘30. Ποιος είναι ο λόγος να ξανασυναντηθούμε μαζί τους;
Ηταν η ενέργεια εκείνης της εποχής που πάντα με μάγευε. Μου αρέσει να παίζω με τις εποχές. Ομως δεν θεωρώ πως το σόου μου είναι μια επιχείρηση αναβίωσης μιας συγκεκριμένης εποχής. Οχι. Εχω κινητό τηλέφωνο. Βγαίνω συχνά για σόπινγκ. Ζω στο σήμερα. Το «Καμπαρέ» εκτονώνει την άτακτη γωνιά της προσωπικότητάς μου. Είναι υπέροχο που συμβαίνει αυτό. Με «ηλεκτρίζει».
Ποια είναι η καμπαρέ ηρωίδα σας;
Η Μάρλεν Ντίτριχ. Η αυτοπεποίθησή της ήταν ζηλευτή. Ηταν ο ορισμός του «κουλ». Την καταλαβαίνω. Επρεπε να ήταν απόμακρη για να διατηρήσει τη μοναδικότητά της.
Ποια ήταν η εμπειρία σας από τη συμμετοχή σας στην περσινή Γιουροβίζιον; Τερματίσατε στην 8η θέση.
Στην αρχή ήμουν απογοητευμένη. Μετά βρήκα τρόπο να ξεπεράσω τη λύπη μου. Σήμερα δεν το σκέφτομαι. Οταν μου πρότειναν να πάρω μέρος σκέφτηκα πως αυτός ο διαγωνισμός δεν ήταν για μένα. Μετά, έτσι γίνεται πάντα, είδα τη συμμετοχή μου ως κάτι ιδιαίτερα προκλητικό. Κάτι που, λόγω εγωισμού, δεν θα μπορούσα να αποφύγω. Οι Γάλλοι περίμεναν πως θα κέρδιζα. Δεν συνέβη αυτό. Ισως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα συστατικά της εμφάνισής μου ήταν το γεγονός πως οι συμπατριώτες μου καθηλώθηκαν στις πολυθρόνες τους για να με δουν. Ηταν η πρώτη φορά έπειτα από χρόνια που αυτός ο τηλεοπτικός θεσμός είχε καλά νούμερα τηλεθέασης στη Γαλλία.
Το καμπαρέ δεν ήταν ποτέ μόνο μουσική. Ηταν και η θεατρικότητα που κατέθεταν οι πρωταγωνιστές στη σκηνή...
Δεν έχετε λάθος. Στο «Καμπαρέ» μου συμμετέχουν μια σειρά από ικανότατους μουσικούς και υπέροχους χορευτές που συχνά λειτουργούν αυτοσχεδιαστικά.
Και εσείς, επί σκηνής;
Εγώ τραγουδώ το τελευταίο άλμπουμ μου που έχει ομώνυμο τίτλο μ’ εκείνον της παράστασης. Και συχνά χορεύω. Στη διάρκεια αυτής της περιοδείας υπολόγισα πως πέρασα 150 ώρες χορεύοντας. Επειτα από αυτό σκέφτομαι πως είναι αδύνατον ύστερα από τόσες κακουχίες να μην έχω τελειοποιήσει την τεχνική μου στον χορό.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Η Πατρίσια Κάας θα εμφανιστεί στις 6 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Μπάντμιντον στην Αθήνα. Τιμές εισιτηρίων: € 30, 40, 50, 65, 80. Η προπώληση των εισιτηρίων γίνεται: στα ταμεία του Θεάτρου Μπάντμιντον (τηλ. 210 - 88 40 600), στα καταστήματα Fnac και Public, στο www.ticketnet.gr (με πιστωτική κάρτα). Ωρα έναρξης: 9.00 μ.μ.
Συνέντευξη Γιάννης Παναγόπουλος
Από:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11380&subid=2&pubid=9686821
http://new.e-go.gr/exodos/article.asp?catid=6436&subid=2&pubid=7018360
Sunday, January 24, 2010
Νέα/News - Enfoires 2010 & Βράβευση στη Γερμανία
Δυο μικρά νέα για την Πατρίσια:
Στις 26/1/10, θα γίνει για 20η φορά στο Μόναχο της Γερμανίας, η ετήσια τελετή βράβευσης Diva - Deutscher Entertainment Preis. Τα βραβεία αυτά αφορούν επιτεύγματα καλλιτεχνών στο χώρο του κινηματογράφου, της μουσικής, της τηλεόρασης κ.τ.λ.
Αυτή τη χρονία ένα βραβείο DIVA θα απονεμηθεί στην Πατρίσια Κάας, για τη συμβολή της στη μουσική.
Η ιστοσελίδα των βραβείων:
http://www.diva-award.de/2010/home.php?id=1
Από τις 27/1/10 - 1/2/10, η Πατρίσια θα είναι μέλος των Enfoires 2010 και θα συμμετέχει για 14η φορά στην ετήσια φιλανθρωπική συναυλία "Restos du coeur". Αυτή τη χρονιά οι συναυλίες θα γίνουν στην πόλη Νίκαια.
Τους Enfoires 2010 απαρτίζουν, αλφαβητικά, οι:
Alizée, Jean-Louis Aubert, Bénabar, Amel Bent, Dany Boon, Patrick Bruel, Francis Cabrel, Julien Clerc, Gérard Darmon, Gérald de Palmas, Thomas Dutronc, Patrick Fiori, Liane Foly, Garou, Jean-Jacques Goldman, Grégoire, David Hallyday, Jenifer, Michael Jones, Patricia Kaas, Catherine Lara, Michèle Laroque, Nolwenn Leroy,Lorie, Renan Luce, Christophe Maé, Mimie Mathy,Jean-Baptiste Maunier, Maurane, Kad Merad,
Pascal Obispo, Pierre Palmade, Natasha Saint-Pier, Hélène Ségara, Patrick Timsit, Christophe Willem, Zazie.
Η ιστοσελίδα των συναυλιών:
http://www.enfoires.fr/
Στις 26/1/10, θα γίνει για 20η φορά στο Μόναχο της Γερμανίας, η ετήσια τελετή βράβευσης Diva - Deutscher Entertainment Preis. Τα βραβεία αυτά αφορούν επιτεύγματα καλλιτεχνών στο χώρο του κινηματογράφου, της μουσικής, της τηλεόρασης κ.τ.λ.
Αυτή τη χρονία ένα βραβείο DIVA θα απονεμηθεί στην Πατρίσια Κάας, για τη συμβολή της στη μουσική.
Η ιστοσελίδα των βραβείων:
http://www.diva-award.de/2010/home.php?id=1
Από τις 27/1/10 - 1/2/10, η Πατρίσια θα είναι μέλος των Enfoires 2010 και θα συμμετέχει για 14η φορά στην ετήσια φιλανθρωπική συναυλία "Restos du coeur". Αυτή τη χρονιά οι συναυλίες θα γίνουν στην πόλη Νίκαια.
Τους Enfoires 2010 απαρτίζουν, αλφαβητικά, οι:
Alizée, Jean-Louis Aubert, Bénabar, Amel Bent, Dany Boon, Patrick Bruel, Francis Cabrel, Julien Clerc, Gérard Darmon, Gérald de Palmas, Thomas Dutronc, Patrick Fiori, Liane Foly, Garou, Jean-Jacques Goldman, Grégoire, David Hallyday, Jenifer, Michael Jones, Patricia Kaas, Catherine Lara, Michèle Laroque, Nolwenn Leroy,Lorie, Renan Luce, Christophe Maé, Mimie Mathy,Jean-Baptiste Maunier, Maurane, Kad Merad,
Pascal Obispo, Pierre Palmade, Natasha Saint-Pier, Hélène Ségara, Patrick Timsit, Christophe Willem, Zazie.
Η ιστοσελίδα των συναυλιών:
http://www.enfoires.fr/
Thursday, January 21, 2010
Kabaret tour Αθήνα - Αφίσα
Εδώ μπορείτε να δείτε την αφίσα της συναυλίας:
Από: http://hotshowbiznews.blogspot.com/2010/01/h-patricia-kaas.html
Η ιστοσελίδα των διοργανωτών, με πληροφορίες για την παράσταση:
http://www.neorevma.gr/
Η ιστοσελίδα του γαλλικού ινστιτούτου που στηρίζει την παράσταση και στην οποία μπορείτε να δείτε πιο καθαρά την άφίσα:
Ελληνικά:
http://www.ifa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=393%3A-patricia-kaas&catid=80%3A2009-12-04-17-32-51&Itemid=154&lang=el
Γαλλικά/Francaise:
http://www.ifa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=393:-patricia-kaas&catid=80:2009-12-04-17-32-51&Itemid=154&lang=fr
Από: http://hotshowbiznews.blogspot.com/2010/01/h-patricia-kaas.html
Η ιστοσελίδα των διοργανωτών, με πληροφορίες για την παράσταση:
http://www.neorevma.gr/
Η ιστοσελίδα του γαλλικού ινστιτούτου που στηρίζει την παράσταση και στην οποία μπορείτε να δείτε πιο καθαρά την άφίσα:
Ελληνικά:
http://www.ifa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=393%3A-patricia-kaas&catid=80%3A2009-12-04-17-32-51&Itemid=154&lang=el
Γαλλικά/Francaise:
http://www.ifa.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=393:-patricia-kaas&catid=80:2009-12-04-17-32-51&Itemid=154&lang=fr
Saturday, January 16, 2010
Ελληνικός τύπος/Greek press - Kabaret tour in Athens 5
Εφημερίδα "Metro" (14/12/09)
Εφημερίδα "Αδέσμευτος τύπος" (10/1/10)
http://www.adesmeytos.gr/news.php?aid=6757
Εφημερίδα "Αδέσμευτος τύπος" (10/1/10)
http://www.adesmeytos.gr/news.php?aid=6757
Saturday, January 9, 2010
Νέα/News - Απονομή χρυσού δίσκου στη Γαλλία για το "Kabaret"
Χτες, 8/1/10, έγινε απονομή χρυσού δίσκου για τις πωλήσεις του δίσκου "Kabaret" στη Γαλλία.
Εδώ μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από την απονομή:
Video από την εκδήλωση:
Πηγή video/ source:
http://pagesperso-orange.fr/universkaas/
Εδώ μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από την απονομή:
Video από την εκδήλωση:
Πηγή video/ source:
http://pagesperso-orange.fr/universkaas/
Subscribe to:
Posts (Atom)